Netgedichten

netgedicht (nr. 12.526):

Nu weer de herfst komt met zijn gouden kleuren

Ik weet niet veel, ik ben niet dapper of heel sterk
maar nu de herfst komt met zijn gouden kleuren
nu zie ik weer dat lachen kan,
dat onverwachts veel gaat gebeuren,
maar merk ik ook dat harten schreien
om wat niet gezegd werd, niet gezien,
en dat er weemoed hangt tussen de huizen
om zomers die voorbij zijn, kansen weg,
en klanken die niet torenhoog
van daken tuimelden van vreugde;
nu weet ik weer dat we behoedzaam moeten leven
en uren tellen, zelfs van waken in de nacht.
Zoveel is ons gegeven, maar we weten 't niet
zien enkel wat er voor de voeten komt, wat ieder ziet,
maar laat ons zacht zijn voor elkander, zacht....