Netgedichten

netgedicht (nr. 12.895):

9 september

Hij wilde weer gaan schrijven
over die gebeurtenis, de tweede
dinsdag in september. Hoe hij
ook begon, elke keer kwam hij niet

verder dan die zondagmiddag.
Zij zaten samen in het parkje,
twee blokken naar rechts om de hoek.
Picknick en veel lachen. Praten over

koetjes, kalfjes, schapen, een herder.
Alles was zo vredig, alles was zo hier
en nu. Zij zei: ‘Er bestaat een hemel,
een groene eeuwigheid. Een God.’