Netgedichten

netgedicht (nr. 12.947):

Verdraaide muze

souffleer me liever niet
de letterlijke compositie
maar laat het schemeren
tussen de regels
dan raad ik zelf wel
wat je wellicht bedoelt

schilder slechts wat kleur
in mijn nachtblinde hoofd
zodat ik de zinnebeelden
kan nuanceren

fluister enkel wolkjes
cryptisch in mijn oor
in raadselen zal ik
aan je lippen hangen

en houd me wakker
als ik wil gaan slapen
net zolang
tot ik jou toevertrouw
aan mijn blanke vel

Schrijver: Nina Laverona, 18 oktober 2006

ninalaverona

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: kunst

muze

dichtkunst

4.0 met 10 stemmen

580

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: nyn
Datum:: 24 oktober 2006; Het blanke vel..zowel de huid als het onbeschreven blad papier

Alleen het woord; wolkjes vind ik minder passend, misschien iets met bv 'deelbaar' of 'significa'

Verder verdaaid goed gedraaid ;)

Naam:: Rikus Kiers
Datum:: 19 oktober 2006; Dit gedicht in wat lossere stijl geschreven dan je vaak schrijft, is zuiver, mooi en levensecht. Herkenbaar.

Geef je reactie op deze inzending: