ontbloot van alle pijn

je ontkleedde je
gedachte na gedachte
ik ontleedde woorden
en gevoel

ik schrok
toen je naakt
jezelf in waarheid
aan me gaf

ontbloot van alle pijn
zag ik je jeugd
je baby zijn
na moeders schoot

je kapotte dagen
de jaren pijn
waarin je liefde
niet meer kon verdragen

samen hebben we gehaat
scherven zijn opnieuw gebroken
gelijmd en alles is nu uit gepraat
het verleden is door ons gewroken

Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/

Schrijver: wil melker, 17 november 2006

wlmelkerziggo.nl

liefde verdriet eenzaamheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 5 stemmen 513