Netgedichten

netgedicht (nr. 13.365):

Briesje

Laat deze liefde een licht kind zijn,
zoals een veertje uit de ganzenpen
van de verdronken componist Joe
O'Reilly, die enkel componeerde
wanneer woeste stormen de
branding lieten zingen

Mocht later het vederlichte kindje,
door een windvlaag, belanden in
een modderplas, dan zullen wij
haar wiegen op onze adem,
tot zij weer zweeft
en lacht

Ook vertellen we dit kind dat
ze gedroomd moet hebben,
de liefde kan zich immers
niet bezeren, aan de kilte
van een onverwacht
fris zomerbriesje