Hart van leven

De koele omarming van het wad,
de blauwe hand die het land zo
stevig in haar greep, de herfstzon
levend houdt, de bewondering
naar einders bouwt.

Ik leg me te slapen in de wind
de wilde ongedwongen zwaai
van ritmische luchten, adem woorden
die in de weidse stilte breken.

Een bed vol sterren, de nacht
bewaakt het leven, het wad zucht
in zachte regen.

leven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 19 stemmen 800