Netgedichten

netgedicht (nr. 13.868):

Tijd

Als fijn zand ongrijpbaar
glipt elke tik die ik hoor
onbeïnvloedbaar qua snelheid
tussen mijn vingers door

Ook al duurt een feest veel langer
dan een halfuur tandartsstoel
de klok maakt duidelijk onderscheid
door wat ik wezenlijk voel

Wat mij vooral zo opvalt
is dat een gebeurtenis
als dopen of met elkaar trouwen, voelt
alsof dat voor eeuwig is

Maar... geen seconde is terug te draaien
wat was, definitief voorbij
daardoor groeien herinneringen
tot een onafneembare schat in mij

Geheel ontspannen kan ik nu zeggen
zonder traan of enig verdriet
dat ik over honderd jaar er beslist niet meer zal zijn...
en daarom nu,
zoveel mogelijk,
van elke seconde,
van jou, en van jou, en van jullie...
met volle teugen geniet