Netgedichten

netgedicht (nr. 14.171):

Als een bries

Ik heb je laatste adem gezien
mijn schat
misschien heb je besloten
jouw adem in de wind te blazen
mij straks in mijn verdriet als
een koele bries zal doen verbazen
dat jij het bent
misschien
om zaden te wijzen waar te groeien
hun bloemen prachtige kleuren bloeien
heerlijk geuren
zoals jij
misschien
stoeien vlinders straks zacht strelend
langs mijn gezicht
terwijl jij het bent mijn schat
jouw adem in de wind.

Zie ook: http://hainje.come2me.nl

Schrijver: Roland Hainje, 11 januari 2007

r.hainje

gmail.com

Geplaatst in de categorie: overlijden

als

een

bries

4.6 met 50 stemmen

1.854

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

frieda, 18 jaar geleden

Wel erg toepaselijk dit gedicht. Hoe vaker ik het lees hoe intenser het op me overkomt, vooral die vlinder! Jullie veel sterkte toegewenst.

frieda, 18 jaar geleden

Wat een emotie zit hier achter deze gebeurtenis! Zeer treffend en passend. Nu, een dag later, laat het kippenvel me niet met rust. Ook jij enorm veel sterkte. We voelen met elkaar het verdriet van de dierbaren.

jasmien, 18 jaar geleden

Een bijzonder gedicht, met een hele mooie symboliek, tegelijkertijd droevig en troost gevend, ver weg en toch voelbaar dichtbij. Roland, ik wens je veel kracht de komende tijd.
Jasmien

nonna, 19 jaar geleden

Gecondoleerd met dit inmense verlies, héél veel sterkte de komende tijd!

Gerard Cornielje, 19 jaar geleden

Ontroerend mooi Roland.

Geef je reactie op deze inzending: