Netgedichten

netgedicht (nr. 14.253):

Serena

De voeten
stevig op de grond
wacht zij gebogen
de billen
gespannen in het oranje broekje
heen en weer wiegend.
Tegen 200
de bal geretourneerd
het rokje opslaand.
De benen
schuift ze alreeds uiteen
over het gravel
eindeloos
een gave driehoek vormend.
Ze rept zich naar de andere zijde
helaas tevergeefs
het game verloren.
Op en neer deinend
in slow motion
de machtige borsten
waartussen zweetdruppels
de geheimzinnige diepten
van haar lijf afglijden.