Netgedichten

netgedicht (nr. 14.627):

als de zon mij roept

geloof mij
als ik spreek over
mijn gelopen ronde
denk maar
dat het helen is
van een open wonde

wees niet bang
wanneer mijn blik
stagneert als mijn weg
doodlopend is
en mijn fakkel
nog spaarzaam walmt
in een verloren nis

nog eenmaal zal ik
mijn bruid aanschouwen
als zij is gekleed in
een zwarte japon
zij gaat met vaandel
vooraan in de stoet
totdat de hemel spreekt
over de eeuwige zon;
het verleden is dan voorgoed