Netgedichten

netgedicht (nr. 14.897):

lenteslag

gebladerde daken met
geglinster in de lente
die nog niet aangekomen is
met zilveren spiegels
plassen voor de dorst
die herfst en winter nalieten

wolkenloos verdampt de nacht
in een zomervolle dag
niemand om te ontkennen
dat bloemen weer zullen bloeien
het gras zichzelf hersteld
de heuvels rond Jericho innemen
zonder kreet, zonder strijd

om en om is het gegaan
het seizoen zonder naam
aan de poorten van het leven
op de post- en prenatale afdeling
kleurt en geurt het als toen
enkele maanden geleden