Netgedichten

netgedicht (nr. 15.824):

hartelijk

mijn hart ligt waar mijn geliefde
op mij te wachten staat, handen
in zo vaak gevoelde zijden
ondanks het late uur een lach
die zich om me heen plooit
met weerhaken om nooit te lossen

het klopt ook 's nachts daar
in de stilte van haar slaap
gestaag door de uren heen
die ons altijd weer scheiden
van het diepste ogen blikken
na een laatste rituele maal
ik zie je graag gesplitst
recht in elkanders maag

mijn hart is mijn donororgaan
waardoor wij blijven verder gaan
met het hare als mijn ruilorgaan
omdat we beiden wel
van harte
wat inbrengen