Netgedichten

netgedicht (nr. 15.999):

De Boemerang

U bent te lang weggebleven
Uw rivier is beschimmeld
Uw bedstee verbrand

Waar was u in de koude dagen van de oorlog waarin we vochten om een stukje brood?
Voor u was er geen armoe en in tijden van nood was daar nooit úw uitgestoken hand.

Te trots om toe te geven,
egoïstisch als u bent
Koos u voor een bestaan zonder ons en armoe...
een bestaan zonder tendens.

Uw geld en goede naam verkwanseld,
koud tot op het bot
Maar egoïstisch als nooit te voren,
bad u nu tot uwer god.

O here, ach, o here,
mijn leven lang gezwoegd
Als vrouw minnares en moeder heb ik jarenlang geploegd
Vergeeft u nou mijn fouten voor al het goeds ik deed
Laat mij toch welkom wezen bij de familie die ik meed

Al wat er gebeurde, uw familie was u zat
Niet in slechte, dan ook niet in goede tijden,
was wat men maar niet vergat

Ik ben te lang weggebleven
Mijn rivier is beschimmeld
Mijn bedstee verbrand
Mijn geloof in god in de prullenbak beland.

Noot van de inzender:
Voor de onverbeterlijke egoistische narcist.