Netgedichten

netgedicht (nr. 16.102):

De leegte

Lege leegte
vol met dromen
zwarte diepte
zonder licht
ik sta op
probeer te leven
val weer terug
als dood gewicht
duizend dingen
wil ik zeggen
duizend zinnen
vol van haat
maar de kou
bevriest mijn woorden
doodt de kracht
niet te verwoorden

Ik wil roepen
In het donker
Naar het duister
Diep en zwart

Maar de leegte
Laat me huilen
Koude tranen
Bevriezen mijn hart

vallend, opstaand
tot het einde
voel de diepte
van je hart

hoor mijn woorden
zonder inhoud
langzaam vallend
in het zwart