inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 16.310):

Kringloop.

Met een mond vol leven
en een hart vol dood,
komt telkens weer de avond,
het gouden morgenrood.

Verdorren ieder jaar weer
de bloemen in de tuin.
Legt men zijn klaaggezangen
op stenen van arduin.

Komt alles weer tezamen,
waaruit een mond ontstond.
Kruipt traag, als het blad der bomen,
het hart weer in de grond.


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/pierrevanlaeken

Schrijver: Pierre Van Laeken, 25 juni 2007


Geplaatst in de categorie: algemeen

1.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 265

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)