Netgedichten

netgedicht (nr. 17.183):

Waar gaat dat heen?

De hebzucht van de mens kent geen limiet.
Privatiserend wil hij zich verrijken.
Ten eigen bate moeten bossen wijken.
Bedreigde vegetatie spaart hij niet.

Het draait slechts om die roteconomie.
Agressie van de mens lijkt niet te stoppen.
Zo helpt hij heel de wereld naar de knoppen.
Kan oorlog leiden tot een utopie?

Gelukkig is er tóch een happy end:
een grote plaag op aarde is verdwenen.
Het resultaat is werk'lijk ongekend.

Een wereld van natuur is opgebloeid.
Een paradijs op aarde is verschenen!
De mensheid heeft zichzelve uitgeroeid.