Netgedichten

netgedicht (nr. 17.784):

over het graf

hoor dan, de wind huist
in de bomen, onbesuisd
speelt ze de bladeren
op een kleurrijk hoopje
waar kindervoeten vrolijk
verder met hen dansen

in het park de mensen
meestal op hun eigen kluitje
met verhalen vol herinneringen
aan al die hen reeds voorgingen
in waarnaartoe iedereen ooit
eens zijn weg zal moeten gaan

de laatste dag van oktober
ligt er geen sneeuw op de stoep
dan slechts wat donkere aarde op
sommige pasgedolven graven
wachtend op het eerste bezoek
hier en daar ook het laatste
van het jaar