Netgedichten

netgedicht (nr. 18.660):

Broeikaseffect

De zomer heeft naast haar ontluikend blad,
net als de winter, herfst niet te vergeten,
een atmosfeer die zwaar verrot mag heten,
met regen, -wolken, -bogen en zo wat.

In ieder jaargetijde zit het klad.
Wanneer je zulks bot stelt krijg je verbeten:
“Stop de vervuiling!”, naar je kop gesmeten.
Maar `k ben het globaal warmen even zat;

dat zeeniveau van hordes weerprofeten
die van het stijgen iets denken te weten:
hoe sterk het wel niet is en meer van dat.
-Het maakt niet uit, een zeespiegel is plat!-

De dooddoeners, ze lijken te vergeten
dat zij het zeikklimaat hebben gehad.