Netgedichten

netgedicht (nr. 19.788):

Dichterslatijn

Landschap in de schemer verloren,
Bergtop met een meer zo koud,
Koestert schril een vloeibaar goud,
Sprankelend in stilstand bevroren,

Pegels van ijs markeren de rand,
Punten achter elkaar vertand,
Verhard en star maar transparant,
Kristallen schitteren als korrels zand,

Stijgende zon op het koele meer,
Stralend licht breekt speels en fel,
Warmte krijgt gestaag vrij spel,
Smeltende ijskappen dalen neer,

Rollende tranen langs de bergwand,
Verzamelen in een letterbad,
Kolkend golven de woorden nat,
Schuimend zwemmen ze richting land,

Vloed van woorden in branding uitgemond,
Spoelt in frasen over het strand,
Schuimende silhouet droogt in het zand,
Verzonken in ademende korrels grond,

Gestolde emotie in motie gebracht,
Chemie in magische atmosferen,
Om versteende kilte te leren verteren,
Koele materie werd golvend en zacht.