Netgedichten

netgedicht (nr. 20.866):

nieuwbakken

verschaf bestaankans vergeving die het toebehoort
dat het regen mag zijn in warmte van zon

of een slag in de rondte die recht
zet wat scheef stond

uit elkaar schopt en wegtrapt
een oude schoen zo wegpoetst of

trillend lacht in afgetakelde schrijftrant
dat zomaar niet weg kon glippen voor

nieuwbakken…