inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 21.110):

de ommekeer

Het spel is gespeeld
Pionnen opgeborgen
Geen woorden meer uitgesproken
Alleen de gedachten,
waar ik de ene pion voor de andere schoof.

Het plezier dat ik eraan beleefde
De waagkansen
Het polsen, wat kon en niet
Alles weg in één zucht!
Wat nu?

Het antwoord moet nog komen
Nu alleen maar in mijn dromen
De werkelijkheid is anders
Alles werd mij ontnomen.

Waar en wanneer zal ik aan
de eenzaamheid ontkomen
Het heldere brein zal verschroeien,
het ongenoegen zal groeien.

Alleen ikzelf heb het in handen
Alleen ikzelf leg het aan banden.
Misschien wordt alles weer goed,
verdomd nog aan toe… het moet.

Schrijver: claire vanfleteren, 20 juni 2008


Geplaatst in de categorie: emoties

0.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 343

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)