Netgedichten

netgedicht (nr. 21.676):

Zeer aandachtig leven

Zeer aandachtig leven ook al ben je moe en
weet je niet meer waar te kijken, wat te dromen
maar de dagen gaan voorbij en soms
is zelfs het luisteren een kwestie van respect

en al kan je nauwelijks méér dan ademhalen,
de lucht zo ijl, de dagen vol van loomheid,
zwaarte, druk en overvol gepraat;
de zomer in zijn hoogtij, graag of niet...

maar wacht en durf vertrouwen; straks komt
weer de regen die verkoeling brengt, de adem zal
weer diep gaan, fris de nachten

en het lijkt op nieuw geboren worden; veerkracht
als de dauw van lente over helder groen gras.
Zeer aandachtig leven, wachten.