Zilveren dans
druppels vallen
zomaar uit het niets
ze glijden over m'n arm omlaag
strelen mijn gezicht
liefkozen mijn huid
en vermengen zich
met de stroom van tranen
hier in het diepe groene bos
dans ik op een open plek
omringd door bomen
en hoog boven me
een groot groen bladerdak
waardoor de zachte druppels
naar beneden komen zweven
als tinkelende sterretjes
in een donk're groene nacht
de maan schijnt
en geeft alles
een onwerkelijke glans
en in dat zilveren bos
dans ik als nooit tevoren
en ik wilde
dat ik daar blijven kon
voor eeuwig en altijd
Geplaatst in de categorie: natuur