Netgedichten

netgedicht (nr. 22.369):

Natuurschoon

De kou omhelst mij innig
Wanneer de zon gaat rusten
Cicades zingen niet ver weg
Een liedje voor het slapen gaan

De dauw wacht op het moment
Om tranen van kristal te vormen
In de vroege ochtendzon
Wanneer de schoonheid weer ontwaakt

De wind speelt zachtjes
Met de bladeren bruin en goud
Weggevlogen van de bomen
Op zoek naar hun avontuur

Opgenomen in het wilde
Waaien van de wervelwind
Reiken nimfen naar mijn hart
Om het met de schoonste liefde op te vullen