Dichtdanseres

Ik las, eenzaam verwilderd
verliefd de mooiste woorden
van de huwbare dichtdanseres

verbleef een kille nacht
in droeve eigen stilte
tikte de tijd terug

in mei

mijn hand reikte
naar de dunne horizon

maar werd in drastisch tasten
afgehakt en meegenomen
in eb en vloed door zielsverwanten

ik kon kiezen
tussen de dood

en gezelschap

maar ik aarzelde
er zat een zware
zwart gevleugelde duif
op mijn geblesseerde schouder
met een uitzicht over het meer
droomde ik een minnaars kus

voor haar hunkerende hart
verbleef ik in mijn twijfel

en sprak haar naam in verdichte stilte.

Zie ook: http://mobar.web-log.nl/

Schrijver: mobar
Inzender: Henk van Dijk, 2 oktober 2008

mobarupcmail.nl

Bewondering

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.4 met 18 stemmen 941