Netgedichten

netgedicht (nr. 22.751):

Nog maar eens

het is weer zover
pijn snijdt mijn lichaam
in twee helften
links valt best nog mee
rechts werkt verlammend
letterlijk

voor de buitenwereld
lijk ik slechts onhandig
maar soms wil die hand niet mee
zijn de zenuwen moe geprikkeld
staken ze even
scherven

andere keren struikel ik
hoge hakken hebben er niets mee te maken
ik voel gewoon eventjes niet
waar en hoe ik mijn voeten plaats
het resultaat is
beschamend

ook het hoofd heeft het niet gemakkelijk
want voor mij is rusten
vermoeiender dan werken
er rest immers te veel tijd
om na te denken