Netgedichten

netgedicht (nr. 23.115):

Amen

hoe vroom klinkt de zegen
borrelend uit jouw mond
je vleermuisvlerken verheven
en ogen op het plafond

massaal klinkt het amen!

psalmen galmen devoot
het orgel achterna terwijl
kleine jochies de pijn verbijten
die jij bloeddorstig in hen schoot

en jij, jij roept amen!

de knaapjes van jouw koor
die jij aan het kruis sloeg naast hun graf
proeven dag en nacht jouw goor
maar zwijgen, uit angst voor helse straf

en jij alleen kunt dat be-amen!

zodra jij, zwarte stigmazaaier
in de kerker wordt gesmeten
en elke luizige huidplooi
door ongedierte wordt opengereten

dan pas schreeuw ik volmondig amen!