Netgedichten

netgedicht (nr. 23.048):

Een schone dag

Door langsstromend water op pad gestuurd,
regelrecht over de zongele kronkel van het leven.
Ervaar ik het geluid van de vrijende bladeren,
niet als iets wat alleen mijn leven duurt.

Tegen de tijd dat ik zal wijzen naar
silhouetten van het liefdeskoppel,
charismatisch dansend in het water,
herinner ik me vast de muziek
en vooral het luisteren ernaar.

Aan het water, daar in het gras, lig ik graag,
aandachtig kijkend naar de buitenlaag.