Netgedichten

netgedicht (nr. 23.169):

Een handvol licht

Zacht ging hier de nacht voorbij
in linten aan mijn zwakke ogen
die het stamelende donker
zochten in een vergezicht
waar ik zocht - soms naar iets meer
al wist ik dat ik zou verdrogen
in dit schemerende zand
waar ik mijn blik op had gericht

Zacht ging hier de nacht voorbij
net als de uren die vervlogen
en ik opende mijn hand
die - met een steen - jij had verdicht
langzaam brak hij - als de nacht
die door de zon werd opgezogen
in twee stukken - als een wonder
dat jij voor mij had verricht

En ik lachte
want je gaf me
druppels wit gevangen licht