Netgedichten

netgedicht (nr. 23.694):

Naamlozen

Omdat er nederige van hart bestaan,
gewikkeld in wollen doeken, te
lezen valt in gedroomde boeken,
van onbegrepen woorden, wordt weinig
verstaan, als schaaphoeders in een
simpele stal, alweer lang geleden,
van verre zijn gekomen op hun moede
schreden, onder gelijke sterren
talrijk in getal, zulke mensen zijn
er in de wereld overal, om dan
hun plek te verliezen, nooit
worden hun namen vermeld en
rest een naamloos leven om voor
eigen waardigheid te mogen kiezen.

Jaarlijks slechts aan kinderen verteld,
dat verhaal werd regelmatig herschreven,
waarin alleen een rechtvaardigheid
kan overleven zoals alleen
in mythen werd voorspeld.