Netgedichten

netgedicht (nr. 23.920):

nog even blijf ik liggen

als ik mijn dromen
zou kunnen tellen
van dag- tot avondlicht

dan zouden duizend-en-één-sprookjes
zich neerleggen in het weelderige gras

misschien was ik
bij leven

tot poëzie gekomen
nog voor de nacht
er was

--------------------------------------------
afbeelding: locatie beeldentuin Dehullu 2007
kunstenaar: Sjer Jacobs

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 31 december 2008

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

nog even blijf ik li

3.9 met 25 stemmen

654

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

Sanne L, 16 jaar geleden

Je woorden verbazen me weer. Heel erg mooi. Een genot je weer te lezen.

Hazen, 17 jaar geleden

Laat het sterren tellen over aan 't zwart - jij straalt reeds in woord en ziel.

Pama, 17 jaar geleden

Ik hoop niet dat je in dit prille jaar naast de
1001 sprookjes in het gras gaat liggen. Het zou zonde zijn als er even niets meer uit je pen zou vloeien. Maar, misschien kan dat ook een extra stimulans zijn.

marije, 17 jaar geleden

lang voor het vallen van de nacht ben jij al tot poezie gekomen.Je legt je woorden voor ons neer in weelderig gras waar wij ze gretig tot ons nemen.
Ik hoop dat wij daar nog lang van mogen genieten.
Voor volgend jaar wens ik je veel inspiratie die tot schoonheid leidt en vleugels om te vliegen !

Fari HS, 17 jaar geleden

Hoe mooi en weemoedig kan jij schrijven Kerima,
hoe poëtisch van jouw ziel.
Een eer voor mij om jou te mogen leren kennen.

Quicksilver, 17 jaar geleden

Oja heerlijk, laat maar komen!

annabel, 17 jaar geleden

Ja!

jan haak, 17 jaar geleden

Verwondering schept poëzie en laat de mensen dromen, zo ook jij.

hebus, 17 jaar geleden

aan dé meermin vol fluisterzin, nog veel zulks het komend jaar!

Geef je reactie op deze inzending: