Roem?

Het gevoel is met de pen te beschrijven, een
vage schaduw, levensgroot naast pragmatiek
en rede en op eenzame hoogte lijkt te staan,
de spreuken bij de snoeverijen in te lijven,
kritiek betaald met gelijke munt en op de blote
borst te slaan, met een sloep vol passies, op
een dichterlijke meer, in tegenstroom te bevaren,
geroeid met riemen gedoopt in de droge inkt
uit zwarte poelen, waaruit de roem verdrinkt,
slaat de bodem uit de creativiteit , verdund en
naar verwachting verder slinkt, de hunkering
die zich uit laat schrijven, met veel misbaar
weer een blanco pagina om te slaan, op een
reeds beschreven blad met tekst, wat zich
langzaam uit laat drijven, ondertiteld in het
journaal, het dagboek van de verloren taal.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 8 februari 2009

pebmartenskpnmail.nl

eigen roem verdrinkt

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 197