Netgedichten

netgedicht (nr. 24.462):

Alsnog.

Als eenmaal het smetteloze wit in mijn tuin
vervangen zal zijn door jouw adembenemend groen

Als eenmaal jouw lichtvoetig dansen mijn gazon
zacht ruisend zal doen zweven

Als eenmaal jouw klanken door mijn huis lachen,
fluisterpratend vensters zullen openen

Als eenmaal jouw zaligmaken weer terug zal zijn
in mijn verlangende hersenhelften

Als eenmaal jouw beelden weer worden geprojecteerd
op mijn verwaarloosde netvlies

Als ik eenmaal weet dat ik hier eindeloos kan blijven
verdwijn ik in je, en word ik koning in jouw groen