Netgedichten

netgedicht (nr. 24.480):

De gal verdeelt..

Ik dacht, heb ik daar
jaren voor geleerd,
verweerde waarheid,
waardoor de dichter
zich bekeert, het proefde
bitter in de keel, doorstak
de zinnen op de tast, te
lang gevast, versproken tijd,
de gal verdeelt, het baatte
iets, de twijfel voorbij,
niets zonder immateriële averij,
een zwijgend boek, waarvan
het begin en einde te
voorbarig is gesloten,
gisteren ontkende ik die
woorden nog, vandaag
ontbloot ik de drijvende
tekst van morgen op een
zorgelijke mannier en heb
ik verleert die te lezen in
de spiegel van papier, het
zicht op een gedateerde
krant, zonder wat te moeten
prijsgeven, uit eigen hand
geschreven, verplicht te
kijken met de ogen dicht.