Netgedichten

netgedicht (nr. 24.616):

Hemel en aarden

in je aura wil ik wel zweven
aarden als engel, in je hoofd
wil ik vanzelf in je hemelen leven,
en nergens de duivel - maar jij die me looft

aan je adem wil ik me warmen
branden mijn handen, aan je borst
wil ik vanzelf je in vlammen omarmen,
en nergens is water - dan houden we dorst

in je ogen wil ik verdrinken
nat onze monden, op elkaar
wil ik vanzelf in je armen verzinken,
en overal golven - als ik met je vaar