Netgedichten

netgedicht (nr. 25.516):

Dag lieve, lieve Marcia

De tijd lijkt stil te staan
in koude kille uren
ik voel me een slecht verliezer
hoe dan ook
lijk er niet mee om te
kunnen gaan
met het aanvaarden van de dood

is het de angst
om zelf ooit te gaan
ik kan het niet benoemen
de tijd lijkt stil te staan
nu er weer een heel lief mens
is heengegaan
mijn fluister klinkt
heel verdrietig in de wind

rust zacht lieverd
je wordt op deze aard
toch zo heel erg bemind
ook zo node gemist

Marcia
mijn gedachten gaan uit
naar jouw kinderen en je familie
die ik middels deze woorden
heel veel sterkte wil wensen

Cobie