Netgedichten

netgedicht (nr. 26.035):

Je glimlach zo dichtbij

Zilver glansde de maan
aan de donkere hemel
met in mijn ogen het licht
van jouw zon
dat me vandaag toe lachte

ik was niet moe
bij het naar bed gaan
Schurkte me dromerig
onder het dekbed
dat zich vederlicht vulde
met jouw liefde

van jou houden
is niet zo moeilijk
zelfs al ben je ver
en voor mij onbereikbaar
daar zo boven

je glimlach is zo heel dichtbij