inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 26.474):

Alles wat ik erover weet

Ik zweefde door mijn eigen wereld:
de schaduw van een levende,
die niets om zich heen opmerkte,
als een onzichtbaar kleed voorgoed verborgen.

De toekomst was weggelopen uit mijn dromen;
fragmenten, zo kaal en eentonig
als de stem van de winter.

Iemand liep weg: de vervulling van een droom,
ongemerkt opgenomen; zijn afwezigheid
schuldig aan veel ellende, zijn stem
een echo van mijn schimmenbestaan.

De aanwezigheid van afwezigheid;
als ik er niet meer zal zijn,
herinner dan deze gebeurtenis.

Schrijver: Benjamin, 12 juni 2009


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 336

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
13 juni 2009
Email:
kerima.ellouisehotmail.com
Hoe eenzaamheid een schimmenkleed kan dragen en dromen verliest in het kale schaduwland. Heel erg mooi gedicht.
Naam:
mobar
Datum:
12 juni 2009
Email:
mobarchello.nl
Betoverend schrijven ondanks de droefheid.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)