Netgedichten

netgedicht (nr. 26.587):

Waar ik kan verpozen

Met mijn hoofd leun ik
tegen jouw stam
vertrouwend op de wortels
van jouw leven
mijn zorgen vertrouw ik toe
aan jouw takken
die wel buigen maar niet breken
in de wind
de zon verwarmt jouw kruintje
doet mijn wangen blozen
geeft mijn huid
een goudbruine tint

zo kan ik bij jou verpozen
en hoor jouw bladeren ritselen
waar vogels nestelen
kwetteren en wonen