Glimlachglans
Opnieuw vederlicht,
in jouw gevleugeld gedicht
zie ik eindelijk, zonder schroom
jouw ware damesgezicht
blauwe ogen als de oceaanlucht
haar zo bruin als koffiebonen
lippen rijp als bloesempruimen
je bent veel mooier
dan de mooiste woorden
je bent het droombeeld
van een prachtige droom
een zachte perzikhuid
benen, stevig als de wind
schouders, rechtvaardig
in dit vergeten land
achter een onzichtbare horizon
zonder jou, kan ik niet leven
en niet dromen
daarom schrijf ik dit gedicht
zonder te schromen
zie ik wat jij hebt aangericht
de glimlachglans op jouw gezicht
ik blijf wel bij je
in mijn dromen
als die weer komen
blijf jij
maar bij mij
in jouw dromen.
*
Zie ook: http://vakantieadres.blogspot.com/
Schrijver: mobar
Inzender: Henk van Dijk, 28 juni 2009
Geplaatst in de categorie: emoties