Netgedichten

netgedicht (nr. 28.112):

Ontwaken met jou - duodicht

Zoals de zon het vermoeide
donker van de nacht verdrijft
met haar ogen nog gesloten

zo heb ik voor het eerst in mijn
armoedig leven begrepen
dat de liefde zelf haar tijd kiest

en zich met open ogen
zomaar nestelt in het leven
op een avond door de week

Kleur dus vanavond maar je lippen
en verleid me, verleeg me
tot ik overal bloos

dan zal ik je huid zacht laten gloeien
en je overal kussen, je beminnen
tot de ochtend weer dauwt

om dan met open ogen
het zachte wonder te beleven
van het wachtend ontwaken met jou