Netgedichten

netgedicht (nr. 28.403):

Emmer zonder bodem?

Als ik nog zoute tranen overheb,
tegen alle ziltheid van de tijd,
die uitmondt in een belegen zee,
schep ik ongenoegen in een emmer,
waaruit de bodem is geslagen en de
dromen ongestraft blijven komen,
in het zog van zelfgenoegzaamheid,
tegen ingedekte stromen in, dein
ik blind in de wals der sterren mee,
verkoos mijzelf te overschatten in
bescherming van het nog te komen kind,
zal ik mij mateloos bezatten, net
zolang totdat ik ergens tranen vind.