Netgedichten

netgedicht (nr. 29.008):

Weerspiegeling

Tranen als dauwdruppels kussen
de nieuwe morgen
als ze nog
slaapdronken
het venster opent

de zon zegt de maan
welterusten
die knipoogt
vertrekt over de horizon
naar daar waar mensen
ook weer slapen gaan
ze houdt de wacht

de morgen glimlacht
haar toe
beloftevol de dag
die op haar wacht
de wind fluistert
een zachte melodie

als ze zichzelf
goede morgen wenst
in het raam
dat haar weerspiegeld

Schrijver: windwhisper, 9 november 2009

schorpioen49

ziggo.nl

Geplaatst in de categorie: individu

nieuwe morgen

2.5 met 8 stemmen

413

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Egbert Jan van der Scheer, 16 jaar geleden

Prachtig dromerig maar toch vlot te lezen sfeer in schitterend poëtische verwoording.
Heel graag gelezen

Inge Deconinck, 16 jaar geleden

Bij de eerste strofe nam je me al mee op weg naar en in jouw prachtig gedicht.Heel mooi geschreven en vol unieke beeldspraak vooral in die eerste strofe.Maar in de andere strofes ook hoor.
Rake woorden van het eerste tot het laatste.
Maar aan je laatste woorden ben je lang nog niet, gelukkig maar!

mobar, 16 jaar geleden

Mooi spiegelend verwoord.

Martien Montanus, 16 jaar geleden

Een mooi opstaan!

Geef je reactie op deze inzending: