Netgedichten

netgedicht (nr. 29.034):

Voor even weer samen

handenwringend
samen zittend
in dat intens diepe
grote verdriet
hun angst delend

is daar die arm
is hij weer
voor even
de jonge man
met wie ze ooit
zo vol liefde
en vertrouwen

de grootste stap
in haar leven nam
een moment van troost
daar ligt immers
hun kind
vechtend
voor haar leven