Netgedichten

netgedicht (nr. 29.703):

in een volmaakt ogenblik

wanneer een klare maan
en glinsterende sterren
mij een winterse
morgen verraden
dan weiger ik in te slapen

tot ik zie
hoe weerbarstige kou
zich vastzet op bomen
die ijzig wit
lijken open te dromen

in een volmaakt ogenblik
wolkjes kan ademen
die magie
kortstondig verstrengeld
met de dageraad