Netgedichten

netgedicht (nr. 29.641):

wonderlijk hoe soms de woorden

wonderlijk
hoe soms
de woorden
de wonden
in ons hart bereiken,
langs de
rafelige randen
strijken
en die in ons
traanvocht wassen.
Hoe hun
dichterlijke zinsverbanden
naadloos om
de boezem passen.
Gelouterd trekt
de wonde dicht.

Hoe we zo
in hun begrip geborgen
weer slapend wachten
op de morgen.
Een nieuwe dag,
een ander licht.