Netgedichten

netgedicht (nr. 29.674):

Sneeuwvlokken fluisteren

een wondere witte wereld
er dwarrelt geluk
in het rond
vanuit de hemel
schudt men kleine witte veertjes
die als donzige sneeuwvlokken
ons begroeten
op onze snoet
een blije glimlach

in de brievenbus
papieren bezoekjes
een groet een wens
met de post gebracht
wat kun je je dan blij voelen
er is aan je gedacht
ook in je mailbox
zo veel goede wensen

zou het maar altijd er zijn
dat speciale gevoel
wat wij voor de kerst bewaren
kon en kan elk mensenkind
maar fluisteren

"er wordt aan mij gedacht"

ik doe het wel
ik denk aan jou en jou en jou