Netgedichten

netgedicht (nr. 29.857):

Verwant bloed

Nog voor de doodsklap tot me doordrong
tastte ik al in het duister
op zoek naar levenslicht

Mijn adem snakt naar oude oorsprong,
gezongen woorden of gefluister
van een vrouw zonder gezicht

Verzonken in een slangenkuil
pompt mijn hart op een cilinder
op zoek naar verwant bloed

mijn ziel verschoont zich van het vuil
op de vleugels van een vlinder:
Ik keer het tij van eb naar vloed.