inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 29.984):

Kalme zee

Zo is het ons uiteindelijk vergaan:
als schepen zonder lading reizen wij.
Niet doelloos, neen, de sterren en de maan
zijn onze gids, zoals weleer toen zij

het trekken langs een vaste hemelbaan
aan ons als voorbeeld stelden. Ieder tij
bracht wrakhout mee uit onze oceaan.
Toch ging de dreiging, leek het, ons voorbij

toen wij voor anker lagen op de ree.
We deelden in de haven nog een kade
maar dan is elk een eigen koers gaan varen

alsof de trossen nooit verstrengeld waren.
Nu mijden we elkanders breedtegraden
en schrijven in ons logboek: kalme zee.




uit "Verzinnen", in eigen beheer uitgegeven bij Unibook.com
gezongen versie van dit sonnet te beluisteren op http://veradebrauwer.punt.nl/


Zie ook: http://www.bloggen.be/veradebrauwer/

Schrijver: Vera De Brauwer, 8 januari 2010


Geplaatst in de categorie: ex-liefde

3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 1.398

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)