inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 31.343):

Zaaitijd

waar de wind ergens uit waaien gaat
tussen duin en zand en stengels gras
waar het landschap op een kier staat
ontbloot in wat aarde

daar zaai ik de kiemen van wat nieuwe verzen
schuchter verlangend zullen ze daar groeien
gaaf en broos in ademloze uren
in het zand van de tijd

niet langer verstard door onzekerheden
tot wat onverwacht en zacht is
herinneringen van vergeefse dromen

zullen zich herschikken in wakkere gedachten
de verinnerlijkte bestemming voor ogen
die de aarde laten glimlachen

Schrijver: Nadine, 16 maart 2010


Geplaatst in de categorie: taal

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 94

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)